Recenzja mojej ulubionej książki - ,,Mały Książę".

Czołgiem! Ale ja już dawno do Was nie przybywałam z czytelniczą recenzją. Przyznam szczerze, że w wakacje mało czytałam, może troszkę poradników i składy szamponów, ale nic, co bym Wam mogła pokazać. Jesień znaczy u mnie teraz dużo pisania, czytania i oglądania, kupiłam też trzy książki, więc na dniach recenzje powinny się pojawić. Także weźcie sobie kawę, sernik (bez rodzynek), czy co tam chcecie i zapraszam na recenzje uroczej książeczki.

Zapytam już na początku. Czy jest tutaj ktokolwiek, kto nie zna ,,Małego Księcia"!. ęcia ęcia ęcia (to echo, gdyby ktoś pytał). Piszcie w komentarzu, bo w sumie jestem ciekawa, czy taki rodzynek (są fuj) się znajdzie, jeśli tak to koniecznie musisz przeczytać. Tę książkę czytałam już trzy razy, ostatni raz wczoraj, łamane na przedwczoraj, żeby Wam na świeżo przedstawić zawartość. Też dlatego, że w końcu kupiłam sobie własny egzemplarz, wiem, że to nie jest oryginał, ale kupiłam za dyszku i moja wewnętrzna Grażyna promocyjna się cieszy. Pierwszy fakt, jaki mi od razu wlazł w łepetynę, to ten, który jest zapisany na końcu książeczki. Jest ona dla dzieci, nastolatków, dorosłych i tych starszych, każdy ją zinterpretuje, jak chce.

I ta dycha :P

Ja ją pierwszy raz czytałam pod koniec podstawówki, gdy miałam jakieś 11 lat. Poleciła mi ją Pani Bibliotekarka. Wtedy książka wydawała mi się aż za dziecinna nawet dla mnie. Wyniosłam z niej tyle, że był sobie Mały Książę, który miał po prostu swoje przygody, niczym postać Disneya.

Później czytałam ją w gimnazjum, jako lekturę szkolną i właśnie wtedy zaczęła mi się podobać. Pochwalę się i powiem, że ze sprawdzianu dostałam szóstkę. Zrozumiałam z niej wtedy, że nie warto czekać do czasów, aż będę dorosła, bo wtedy są tylko same problemy. Warto pozostać jednak tym dzieciakiem, aż do kresów możliwości. Dorośli inaczej funkcjonują niż dzieci i wiele nie rozumieją z ich punktu widzenia.

Gdy czytałam ją teraz, uświadomiłam sobie, jako dorosła już (niestety, ma ktoś pożyczyć żółtą kredkę?) osoba, że ludzie strasznie są zapatrzeni w siebie, niczym ten Król, co rządził wszystkimi i niczym, albo Biznesmen, dla którego liczyły się tylko liczby, czyli pieniądze. Faktycznie coś w tym jest, dzisiaj pieniądz rządzi światem. Są jednak rzeczy, których nie można kupić, na przykład prawdziwa przyjaźń.

,,Mały Książę" ma w sobie wiele cytatów, które przenikają w serducho. Przede wszystkim powinniśmy zauważać na co dzień więcej i zwracać większą uwagę na to, co nas otacza jak główny bohater na swoją Różę. Ja jeszcze niedawno nienawidziłam lasu obok siebie, teraz nie wyobrażam sobie braku spacerów w takiej bliskości przyrody.

Każdy człowiek, podobnie jak mieszkańcy różnych planet, ma swoją jakąś historię, własne wnętrze i nie powinniśmy go oceniać, wiedząc bardzo niewiele o danej osobie, a niestety często to robimy.

Kto by pomyślał, że blond bohater w dziwnym wdzianku, który wygląda jak jakiś hipis - artysta - menel, tak bardzo zmieni moje i nie tylko, tory myślenia. To jest moja ulubiona pozycja książkowa i po prostu chciałam Wam to pokazać. Może nie narysuje pudełka, w którym jest baranek, ale chociaż Wam przypomnę, że są takie książki, o których powinno się pamiętać latami.

No to teraz pytanie do Was. Co przedstawia obrazek?

Chciałabym Was bardzo zaprosić na najnowsze informacje dotyczące mojej książki -> KLIK

Tam informacje, świeże ciekawostki i śmieszne cytaty. Powoli poznacie bohaterów.

Osoby, które zostawiły tam komentarz, równie odwiedzę!

Powoli już szukam recenzentów, więc można się zgłaszać :).

Zapraszam też na Instagrama!

Pozdrawiam Kolorowo

Beatrycze

Podobne wpisy:

• 23.08.2019r. -> Co ja gryzmole? - Mały Książę w nowej odsłonie.
• 18.10.2019r. -> ,,Labirynt Lukrecji" - recenzja książki.