Opening gry! ,,Hamburger" - czyli moja gra z dzieciństwa.

Czołgiem! Dzisiaj po ostatnich podsumowaniach i innych klepaniach, zapraszam Was po długim (jak mój ostatni rachunek z Biedronki) czasie na recenzje gry z dzieciństwa. 

Swoją drogą polecam Biedronkowe żelki. Są naprawdę dobre.

Musztarda wygląda jak pasta do zębów, sałata jest zjarana,
 a ogórek walnął takiego dyma, że koledze szczęka opadła.

W tą grę grałam, jak miałam jakieś osiem lat. Pamiętam, było to u kuzynów i o dziwo bez alkoholu, jak to się dzisiaj odbywa. Gra jest o tyle fajna, że można w nią pykać po pijaku   będąc dzieckiem, dorosłym, czy po prostu całą familią. Ostatnimi czasy kupiłam ją na Allegro, bo tamta z dzieciństwa nie należała do mnie. Grę ciężko było kupić, ponieważ już nie jest daaawno produkowana. Jednak po czasie udało mi się ją znaleźć nową, nie używaną, jak większość wydań tej planszówki na Allegro.

Okrągłych krążków jest tyle, że zajmują każdy kwadracik na środku planszy.

Gra prezentuje się tak, czyli wygląda jak typowa i klasyczna planszówka. Zasadniczo to jest takie ciekawsze memory. Jedyną rzeczą, jaka się zmieniła od tamtego czasu są krążki, które teraz są okrągłe (jak to bywa w przypadku krążków), a w tamtej wersji były kwadratowe i plastikowe (czyli Greta zrobiła swoją wersje eko gry). Jej zasady są proste: trzeba znaleźć wszystkie składniki potrzebne do zrobienia Hamburgera... cebula (którą ja zawsze wywalam z burgera), ketchup, wołowina (co wygląda, jak kostka rosołowa), musztarda (albo pasta do zębów), pomidor, ser, sałata, ogórek i na końcu bułka. 

Rzucamy kostką i mamy dwa pionki, ruszamy jakim chcemy (chociaż na początku nie ma to znaczenia...). Jadąc na jakieś pole (ciągnikiem), przykładowo ogórki, musimy znaleźć je na środku, co wcale nie jest takie proste, a jak znajdziemy, ułożyć je na małej planszy. Często gdy później już wiemy, gdzie są te cholerne ogórki, to nie udaje nam się najechać na jej grafikę na planszy. Na końcu znajdujemy bułkę, którą musimy wziąć z planszy jako ostatnią, nawet gdy znajdziemy ją wcześniej. 


Gra wydaje się być prosta, ale naprawdę ciężko jest najechać na składnik, który potrzebujemy i pamiętać, gdzie ukrył się on na planszy, a nawet jak pamiętamy, to ktoś z innych uczestników gry może nam go zwinąć. Na dodatek, gdy najedziemy pionkiem na jego pole mamy prawo wziać sobie jeden składnik, którego nam brakuje, o ile on takowy posiada. Wtedy jesteś zwyzywany od świń, złodziei i ludzi z sejmu, których nie znasz, a jak zrobisz to kilka razy podczas gry to i Twoje małżeństwo może się skończyć, ale ktoś powiedział ,,zagrajmy w grę", więc jak w tym horrorze nie da się odmówić.



Na końcu gry masz wszystkie składniki, kończysz na tej pierdolonej bułce, której za chiny ludowe i wuhan nie możesz znaleźć. Znaczy możesz, bo przez godzinę gry odkrywałeś ją dwadzieścia sześć razy, ale nie mogłeś jej wziąć bo zasada mówi, że to ostatni składnik. Więc robisz wszystko, żeby natrafić pionkiem na tą bułę, a w tym czasie ktoś Ci zjada z planszy ogórka, sałate i kostke rosołową. Dostajesz piany na twarzy, robisz się fioletowy i mówisz, że matka przeciwnika jest lamą (gracze Simsów wiedzą o co cho).


Wygrywasz grę (o ile jeszcze żyjesz, i Ci pikawa nie trzasła), gdy zbierzesz wszystkie składniki jako pierwszy. Emocje jak przy grze w Monopoly. Polać mu!

Ogólnie ja, jak to ja, strasznie to wyolbrzymiłam, ale naprawdę polecam tą grę. Bardzo wyostrza pamięć i można się nieźle pośmiać. Na dodatek mi osobiście daje ogromne wspomnienia z dzieciństwa, bo już nie ma takich gier! Szczerze polecam, jak ktoś chce to poszukam i dam namiar :). Lepiej zagrać z rodzinką w gre, niż siedzieć na tych telefonach!

Zapraszam też Państwa na Instagram -> historiesmieszka

Tam pokaże Wam moją kolekcje płyt i troszkę o niej opowiem! Nie chciałam zrobić z tego wpisu, także zapraszam w weekend na insta! Bo wrzucę to jakoś w sobotę, albo niedzielę.

Pozdrawiam Kolorowo

Beatrycze

PODOBNE WPISY:

• 22.03.2019r. -> Wielki opening! Monopoly ,,Teoria Wielkiego Podrywu"! 
• 26.04.2019r. -> Opening nowej gry! ,,Kalambury DE LUXE"