Filmowa Jesieniara #3 - stare polskie seriale.

Czołgiem Jesieniary! Dzisiaj zapraszam na prześmiewczy wpis o klimacie dawnych seriali. Najpierw jednak przypominam, że trwa konkurs KLIKNIJ TÓ, a do wygrania jest moja książka i coś słodkiego. Zasady są mega proste. Jak cep. Czy coś.

 Stare polskie seriale.

Miałam w planach wpis o czymś innym, w sensie o kinie, ale już o tym pisałam TU, więc sobie podaruje, bo na chwilę obecną niewiele więcej mam do powiedzenia. Dzisiaj piszę post, który miał się pojawić za dwa tygodnie, więc będę musiała coś na szybko wymyślić.


Znacie to uczucie? Środek tygodnia, wstajecie o 4, czy piątej do pracy. Włączacie klasyczny kanał, aby coś tam Wam burczało do tej kawy, a tam... same starocie, które puszczają, bo o tej godzinie i tak nikt nic nie ogląda. Z jednej strony wchodzi Wam klimat wspominek, a z drugiej macie takie ,,egh" - ale te seriale kiedyś były denne. Trzeba też pamiętać, że się rozwijamy, chociaż w przypadku takich dzieł jak ,,Pierwsza Miłość", mam wrażenie, że ludzkość idzie ku upadkowi, bo tam już nie wiadomo, kto z kim, dlaczego... kto umarł, a kto ożył, a później i tak się okazuje, że ma dziecko z kuzynem.

Powiem Wam w tajemnicy, że jak ktoś mnie wybitnie wkurzy to w ramach nauczki, czytam mu schemat ślubów z ,,Mody na Sukces", który znajduje się w ogromnej tabeli na Wikipedii. Polecam.

Co mnie najbardziej drażni w takich starych serialach? Po pierwsze to fakt, że akcja dzieje się często w niewielkim miejscu, albo dosłownie 2-3 pomieszczeniach. Pamiętacie może ,,Miodowe Lata"? Tam większość akcji toczyła się wokół okrągłego stołu w kuchni. W sumie podziwiam scenarzystów, że potrafili do tego wymyślać odcinki. Człowiek miał wrażenie, że jest w teatrze, ale tak chyba nie do końca. Jednak trzeba przypomnieć, że to ganianie wokół stołu i notoryczne wyjadanie kiełbasy przez Tadzika czemuś służyło, ponieważ, gdy tylko serial został rozbudowany, a bohaterowie przenieśli się w inne miejsce, automatycznie znikł z anteny, a większość aktorów przeniosła się do ,,Rancza".

 

Podobnie było z wieloma serialami, gdzie zmieniło się miejsce akcji, albo aktorzy i już oglądalność spadała na łeb, na szyję. Na przykład w ,,Daleko od noszy", kiedy przenieśli się na boisko. Już nie ten sam klimat.

Przybija mnie w tego typu serialach jeszcze fabuła. Dlaczego? Mam wrażenie, że te wszystkie gagi są robione na jedną łapę i pojawiają się w każdym scenariuszu. Gdy odcinki nie są zależne od siebie, pojawia się jeden problem i całe czterdzieści minut go wałkujemy, czasami aż przesadnie. Pamiętajmy, że seriale albo są bardzo od siebie zależne np. ,,Na Wspólnej" - gdzie w poprzednim odcinku powstaje jakiś problem, i akcja jest kontynuowana, albo taki ,,Świat Według Kiepskich" - gdzie owszem, są kontynuowane jakieś sytuacje np. powrót Waldka do rodzinnych stron, ale o tym, że Paździoch dnia wczorajszego lewitował na korytarzu, a Ferdek pokłócił się z Boczkiem, już zapomnieli. Swoją drogą ten serial jest tak brutalnie zmasakrowany brakiem jakiejkolwiek spójności (jak ja to mądrze napisałam), że aż boli w oczy, chociaż muszę przyznać, że z przymrużeniem oka pokazuje troszkę naszą rzeczywistość.

I jeśli już o ,,Kiepskich" mowa to zawsze podkreślam to, że wszelkie animacje i dziwne nadprzyrodzone rzeczy, oraz używanie greenscreena jest tam strasznie... eee nieprofesjonalne. Ta scena, gdzie Ferdek siedzi na dworze i to tło wręcz pulsuje, albo jak jakaś magia się dzieje rodem z grafik 2000 roku. Aż mi się przypominają sceny z kultowej ,,Rodziny Zastępczej", gdzie Eliza miała swoje magiczne zdolności z dzieciństwa. Swoją drogą dodawanie takiej ,,magicznej aury" do seriali nigdy nie wychodzi. Nawet w nowych serialach robią z tego kaszane.

Sporo seriali miało też swój własny, sztywny grafik, którego trzymali się w każdym odcinku. Przykładowo ,,13 posterunek". Najpierw nic się nie działo, później przychodził komendant powiedzieć, że dzisiaj przyjdzie ktoś ważny i wszyscy mają się ogarnąć. Niestety w tym czasie przychodzi masa ludzi, którzy przeszkadzają naszym bohaterom sprzątnąć to miejsce przed przybyciem inspektora, bo po prostu przychodzą z jakiś problemem na policje. Zamiast im pomóc, daje im się rady, które kończą się fiaskiem, często niezadowolonych ludzi zamyka się w piwnicy (głównie zakonnice, nie wiedzieć czemu). Cały posterunek wygląda, jakby ktoś ich ktoś obrabował. Gdy przychodzi pani inspektor, z szuflady wylatuje najczęściej dmuchana goła baba, którą główny bohater Czarek, próbuje okiełznać. Posterunek często się pali od środka, i zasadniczo na końcu jest jeden wielki syf, chociaż udaje im się jakoś wyjść z tego żywcem.

Podobnie jest właśnie u naszego ,,Ferdka" - zawsze jest to samo. Sąsiadowi chce się wtedy, kiedy jemu się chce, żalenie się do Jolasi, że zajumała frytownice, a Paździoch to menda jest i alkoholik.

 

Są jednak takie seriale, w których już wiedzieliśmy, co będzie na końcu. Na początku mój hit z dzieciństwa, czyli nie do końca polska ,,Niania". Od początku było wiadomo, że będzie ze Skalskim. Miałam nawet wrażenie, że reżyser robi wszystko, żeby przeciągnąć ten wątek ze względu na oglądalność, więc zanim byli razem troszkę się w ich życiu podziało. Kiedyś uważałam, że Franciszka Mai ubiera się genialnie, a teraz. Cóż. Trochę zbyt świetliście. Za to po dziś dzień pamiętam tekst jej mamy dotyczący ślubu:

Frania: Fajnie by było, gdyby tak nagle gołąbki poleciały nad gośćmi.

Jej mama: No co ty. Przecież by farsz wyleciał.

Do dzisiaj mnie to śmieszy. Karuzele śmiechu czas zatrzymać.

Pamiętam też ,,I kto tu rządzi", który również miał swój fajny pomysł na zakończenie (podobny), ale chyba nie udało się i szczerze mówiąc, nie pamiętam, czy zakończyli serial, czy był happy end. Jeśli był to na szybko.

Jeden z seriali z dzieciństwa, jakich nienawidziłam oglądać to ,,Graczykowie". Moim zdaniem tam kompletnie nic się nie działo. Bohaterzy uzależnieni od gier hazardowych i są posiadaczami najmniejszego IQ jaki można sobie wyobrazić, ale za to mają syna geniusza. Swoją drogą dziwie się, że przez ten czas nie było sceny, jak gość się załamuje i wylatuje przez okno. By się coś działo.

To były moje seriale z dzieciństwa, a jakie były Wasze? Jestem bardzo ciekawa!

 

Pozdrawiam Kolorowo

Beatrycze

Tradycyjnie zapraszam na Instagrama!