Szczepionka, samochodowy kryzys i wielkie zakupy, czyli zaczynam ,,mini urlop".

 Czołgiem! W dzisiejszym poście opowiem Wam o moich kilku ostatnich dniach. Niektóre z nich będą fajne, inne troszkę mniej...  sami zobaczcie:

11.05.2022 - Szczepienie przeciwko głupocie.

Taka szczepionka już mi nie pomoże. Za późno. Nawet siedem dawek. Ogólnie jakkolwiek to zabrzmi nie planowałam się szczepić ponownie, ale wyjazd do Paryża troszkę mnie zmusił, ponieważ nie chciałam robić testów przed podróżą. Zasadniczo Pani z Biura Podróży gdzieś przeczytała, że muszę przyjąć jeszcze dwie dawki, bo moja skończyła ważność w marcu i trzeba zacząć od początku. Natomiast pielęgniarka powiedziała, że wystarczy jedna, kolejnej nawet nie dostanę, bo nie mam 80 lat, nie chorowałam często na covida i tak dalej. Więc ogólnie w bazie szczepionkę mam ważną, ale jeszcze będę się pytać dwa dni przed wyjazdem, czy może Francuskie władze i ich zajebistość mają jakieś inne zasady i u nich inaczej się szczepią. Tak czy siak mam nadzieję, że moje szczepienie wystarczy.

Znowu wiłam się w bólach i miałam odczucia troszkę inne od pierwszej dawki. Rok temu myślałam, że umieram i idzie do mnie ten z kosą, jak w Simsach. Totalnie te same odczucia miałam podczas covida w lutym. Tym razem przechodziłam ból lewego ramienia przez trzy dni i menopauze w wieku 26 lat - raz było mi gorąco, a raz ciepło.

12.05.2022 - Nieudane zakupy.

Tego dnia postanowiłam kupić sobie sukienkę na ślub przyjaciółki. Obeszliśmy wszystkie sklepy i te kiecki były jakieś takie zbyt.... balowe. Po poprzednim dniu czułam się, jak po ostrym przechlaniu i też nie miałam siły nic przymierzać. Dołka miałam do czasu, gdy znalazłam stoisko obok galerii, a tam Pani sprzedawała zagraniczne słodycze po mega tanich cenach. Kupiłam to i opierdoliłam, jak małpka banana.

18.05.2022 - Najbardziej pechowy dzień w tym roku.

Tego dnia o 6 rano jechałam szczęśliwa do domu. Czekał mnie ,,mini urlop", czyli sześć dni laby spowodowanej głównie urodzinami mojej Mamy i Siostry. Miałam też w planach kupić rzeczy na urlop, może w końcu sukienkę, naprawić spryskiwacze, szybe w aucie (nie otwierała się) i wymienić opony na letnie.

Wypuściłam kolegę z którym śmigam do pracy (z bagażnika) przed jego domem i słuchając sobie nowego kawałka Eda Sheerana jechałam dalej przez polankę. Pędziłam max 50 na godzinę ze względu, że przed chwilą mijał mnie autobus, a droga wąska. Nie zdążyłam się jeszcze rozpędzić, a tu bach... sarna. I to nawet nie lekko, wbiła się we mnie tak ostro, że aż odczułam podskok na siedzeniu. Zatrzymałam się w ostatniej chwilii, ale niewiele to dało. Nie pamiętam, co stało się z sarną. Na pewno nie leżała, może gdzieś tam dalej, ale nawet nie zwróciłam uwagi, czy odbiegła. 

Tętno waliło mi jak przy zawale, a ja bałam się wyjść z auta. Nie do końca chciałam zobaczyć co się stało, bo się zwyczajnie bałam. Włączyłam jedynie awaryjne, zgasiłam samochód i w końcu zobaczyłam straty.

O dziwo nie muszę nawet Wam zamazywać tablic rejestracyjnych, bo sama odleciała. Może mocno nie widać, ale przód totalnie skopany i do wymiany. Na początku strasznie spanikowałam. Jestem wysokowrażliwym człowiekiem i nie zawsze racjonalnie reaguje. Chwilę po moim wyjściu z auta usłyszałam, brzdęk i okazało się, że ktoś przejechał po mojej rejestracji. Poszłam po nią i wsadziłam do bagażnika, wyjmując też trójkąt ostrzegawczy i stawiając gdzie trzeba. Samochody zaczęły mnie omijać, ale nikt nie zapytał, czy nie potrzebuje pomocy przez długi czas. Zasadniczo stałam tam prawie godzinę, a tylko podpytał mnie jeden Pan z busa. Totalna znieczulica.

Jak to u wysokowrażliwców bywa - strasznie panikują, więc pierwsza moja myśl to zadzwonienie po 112. Tak też uczyniłam. Poprosiłam tylko o przyjazd policji. Później zadzwoniłam do mojej Mamy, a ta wysłała siostrę na miejsce zdarzenia. Zaczęłam się rozglądać, czy tej sarny nigdzie nie ma, ale w sumie obok był rów - tam mogła leżeć, a ja nawet nie sprawdziłam i mam wyrzuty sumienia. Gdyby jednak we mnie mocno walnęła, to widziałabym krew na ulicy, a była tylko sierść na moim samochodzie. Później przyjechała siostra i zapytała się, czemu dzwoniłam pod 112. W sumie ... nie wiem. Faktycznie - policja by przyjechała i co dalej. Przecież sarna nie ma OC. Zadzwoniłam na komisariat policji gdzie bylo przyjęte zdarzenie i odwołałam. Na szczęście okazało się, że mieli ważniejszą akcje i jeszcze się do mnie nie wybierali. Teraz miałam wyrzuty ze względu na sarnę i zajmowanie telefonu alarmowego.

Skleiliśmy przód samochodu taśmą z apteczki i pojechałam tak do szwagra, żeby mógł mi pomóc z naprawą Muchy. 

Teraz trzeba wymienić opony, naprawić spryskiwacze, przednią szybę, drzwi od pasażera (rysa), cały zderzak i jakiś kamień uszkodził przednią szybę. Całość na pewno będzie kosztowała około 3 tysięcy. Cóż... życie. A pierdolona sarna nie ma OC.

Także mimo tego że i tak miałam dużo na głowie, teraz mam jeszcze więcej. Na dodatek muszę jeździć samochodem taty, a tego nie znoszę... cały dzień przespałam.

19.05.2022 - Kolejny shopping.

Tego dnia wybrałam się na zakupu w celu wyboru sukienki. W końcu się udało. Może nie jest zbytnio balowa, ale ja właśnie takich nie lubię.

Jest delikatna i czuje się w niej bardzo swobodnie. Niestety dla mnie ciężko jest wybrać kieckę. Mam nadwagę, a dodatkowo tylko 164 cm wzrostu. Obcasów nie założe bo mam zachwianie równowagi jak po ostrym alko. Nawet na palcach za długo nie stanę. Udało mi się znaleźć ją w Mohito za 180 zł na tyle rozciągliwą, by mieć mniejszy rozmiar, a jednocześnie nie czuć się ciasno. 

 

Kupiłam też kilka rzeczy na wyjazd. Jest też prezencik na jedenaste urodziny Puszosławy i dwa smaczki dla królika Antka. Kupiłam też kilka mini prezentów dla przyszłej Panny Młodej, ale o tym w kolejnych postach.

Byliśmy też na spacerze i w najbardziej kolorowym miejscu ever. Nie odbyło się bez degustacji żelków.

 

Przeczytałam w końcu ,,Tatuażysta z Auschwitz". Jakkolwiek to zabrzmi, bardzo lubię tego typu literaturę. Miłość pokazana z zupełnie innej perspektywy. Pewnie większość książkocholików już czytała, ale jeśli nie, to polecam. Teraz na ruszt wleciała książka Agnieszki Chylińskiej. Tak, jest dla dzieci, ale lubię czasami dla luzu właśnie takie przeczytać, nie tylko Agi :). Tej jednej, jedynej jeszcze nie czytałam.

Przede mną stresujące dni... trzymajcie kciuki, żeby było cudownie! I tego też Wam życzę.

Pytania do Was:

1. Mieliście kiedykolwiek jakąś stłuczkę? Nawet jako pasażerowie.

2. Idziecie w tym roku na jakieś wesele?

3. Kupujecie prezenty urodzinowe dla zwierzaków?

4. Dzwoniliście kiedyś pod 112?

Pozdrawiam Kolorowo

~Beatrycze👥